Wybrane teksty

Akt ogłoszenia niepodległości Ukrainy uchwalony przez Radę Najwyższą 24 sierpnia 1991 r. to punkt przełomowy w wieloletnim procesie odzyskiwania ukraińskiej suwerenności. Mimo szybkiego uznania nowego państwa przez społeczność międzynarodową faktyczna suwerenność i integralność państwa i narodu ukraińskiego nie dla wszystkich jest faktem oczywistym. Najważniejsze jednak, że najmniej w swą podmiotowość wątpią dziś sami Ukraińcy.

Uwielbiam włóczyć się po ukraińskich miastach. Ale za serce najbardziej chwyta mnie ukraińska wieś i małe miasteczka. Praca pozwala mi poznać całą różnorodność ukraińskich wiosek, którym przyszło przeżyć cały koszmar czasów sowieckich i niełatwy dla nich okres niepodległości kraju. Przez pół roku wioski cieszą urodą bujnej przyrody, przez cały czas zapałem i siłą ducha miejscowych liderów.

Urodziłem się w Uzbekistanie w deportacji, na którą mój naród skazał Stalin w 1944 roku. […] Kiedy w 2001 roku opuszczałem rodzinny dom by podjąć studia w Polsce i zostać tu na dłużej, byłem już świadomym Ukraińcem, a ta moja obywatelska tożsamość raczej wzbogacała etniczną przynależność do narodu krymskotatarskiego.

Реформа децентралізації – один з найважливіших елементів демократичних змін, що відбуваються в Україні останніми роками.

Reforma decentralizacyjna jest jednym z najważniejszych elementów przemian demokratycznych, jakie zachodzą w ostatnich latach na Ukrainie.

Україна завжди була для мене дуже важливою. Першим жестом, який я зміг зробити (і зробив з повним переконанням) для України, було голосування 8 вересня 1981 р. за знамените Послання І Конгресу делегатів НСЗЗ „Солідарність” до трудового народу Східної Європи.

«Моя» Україна розпочалася рівно 25 років тому і впродовж усіх тих років займала все більше й більше місця у моєму житті, поки не стала для мене другою батьківщиною.

„Moja” Ukraina zaczęła się równo 25 lat temu i przez te wszystkie lata zdobywała coraz więcej i więcej miejsca w moim życiu, aż stała się dla mnie drugą ojczyzną.

Ukraina była dla mnie zawsze bardzo ważna. Pierwszy gest, który na rzecz Ukrainy mogłem wykonać (i wykonałem z pełnym przekonaniem) to głosowanie 8 września 1981 roku za słynnym Posłaniem Pierwszego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” do ludzi pracy Europy Wschodniej. W dokumencie tym Ukraina nie jest wymieniona osobno, jest ukryta wśród „wszystkich narodów Związku Radzieckiego”, jednak głosując jako delegat myślałem wówczas przede wszystkim o Ukrainie, Białorusi i Litwie.

Małopolskie Towarzystwo Oświatowe (MTO) pracowało w Ukrainie Przez ponad 10 lat od 2006 roku. Wielokrotnie przejechałyśmy – Julie i ja – małym samochodzikiem całą Ukrainę wzdłuż i wszerz. Od Użgorodu, przez Odessę, Symferopol, Zaporoże aż do Charkowa i z powrotem przez Winnicę, Tarnopol i Lwów. […]

Dla mnie kluczem do odkrywania Ukrainy stały się słowa Jacka Kuronia: „Mam poczucie, że o Ukrainę jestem bogatszy, że ja Ukrainie zawdzięczam swoje bogactwo wewnętrzne i duchowe!”